obracać

obracać
{{stl_51}}{{LABEL="twpldeobracacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}obracać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_9}} <obrócić>{{/stl_9}}{{stl_41}} (-ę){{/stl_41}}{{stl_7}} (um)drehen, wenden;{{/stl_7}}{{stl_41}} wzrok{{/stl_41}}{{stl_7}} richten;{{/stl_7}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} hin und zurück fahren;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać pieniędzmi{{/stl_9}}{{stl_7}} Geld(er) zur Verfügung haben;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać w{{/stl_9}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}{{stl_7}} verwandeln in{{/stl_7}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}{{stl_7}}, machen zu{{/stl_7}}{{stl_41}} (D){{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać w gruzy{{/stl_9}}{{stl_41}} oder{{/stl_41}}{{stl_9}} perzynę{{/stl_9}}{{stl_7}} in Schutt und Asche legen;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać w żart{{/stl_9}}{{stl_7}} als Scherz hinstellen;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać się{{/stl_9}}{{stl_7}} sich (um)drehen, sich wenden;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać się{{/stl_9}}{{stl_41}} (bywać){{/stl_41}}{{stl_7}} verkehren;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać się przeciwko{{/stl_9}}{{stl_41}} (D){{/stl_41}}{{stl_7}} sich wenden (gegen{{/stl_7}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać się na dobre{{/stl_9}}{{stl_7}} sich zum Guten wenden;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}obracać się wokół{{/stl_9}}{{stl_41}} (G){{/stl_41}}{{stl_7}} kreisen um{{/stl_7}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • obracać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obracaćam, obracaća, obracaćają, obracaćany {{/stl 8}}– obrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obracaćcę, obracaćci, obracaćróć, obracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

  • obracać się — I – obrócić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać ruch obrotowy wokół własnej osi; okręcać się; być obracanym, kręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obróć się wkoło! Śmigła obracały się wolno. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obracać – obrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w gruzy [perzynę] {{/stl 13}}{{stl 7}} zniszczyć coś zupełnie; zburzyć, spalić, zrujnować coś doszczętnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lawina lotniczych bomb i armatnich pocisków obracała w gruzy całe dzielnice miasta …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… …   Słownik frazeologiczny

  • obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • obrócić — → obracać …   Słownik języka polskiego

  • kantować — ndk IV, kantowaćtuję, kantowaćtujesz, kantowaćtuj, kantowaćował, kantowaćowany 1. «nadawać czemuś kant, krawędź; zginać, załamywać tak, aby tworzył się kant» Kantować drzewo, blachę. 2. pot. «oszukiwać» 3. techn. «obracać, odwracać na inny bok,… …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

  • mleć — ndk XI, mielę, mielesz, miel, mełł, mełła, mełli, mielony «kruszyć, rozdrabniać, rozcierać coś na drobne cząsteczki (na proszek, na miazgę), posługując się odpowiednimi przyrządami i urządzeniami mechanicznymi; przerabiać zboże na mąkę, kaszę»… …   Słownik języka polskiego

  • wywijać — ndk I, wywijaćam, wywijaćasz, wywijaćają, wywijaćaj, wywijaćał, wywijaćany wywinąć dk Vb, wywijaćnę, wywijaćniesz, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęła, wywijaćnęli, wywijaćnięty, wywijaćnąwszy 1. «odwijając coś wykładać na wierzch, na zewnątrz»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”